کد مطلب:140023 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:170
بند 12
ای چرخ غافلی كه چه بیداد كرده ای
وز كین چها در این ستم آباد كرده ای
بر طعنت این بس است كه با عترت رسول «ص»
بیداد كرده خصم و تو امداد كرده ای
ای زاده ی زیاد نكرده است هیچگه
نمرود این عمل كه تو شداد كرده ای
كام یزید داده ای از كشتن حسین «ع»
منگر كرا به قتل كه دلشاد كرده ای
بهر حسنی كه بار درخت شقاوت است
در باغ دین چه با گل شمشاد كرده ای
با دشمنان دین نتوان كرد آنچه تو
با مصطفی و حیدر و اولاد كرده ای
حلقی كه سوده لعل لب خود نبی «ص» بر آن
آزرده اش به خنجر بیداد كرده ای
ترسم ترا دمیكه به محشر درآورند
از آتش تو دود به محشر برآورند